ziemia leży teraz we
śnie, obmywana cichą łaską deszczu
zycie pulsujace
wchłania kazdą kroplę
nadając światu
specyficzny zapach
miejsce tych, którzy
odeszli
istnieje na dwu
poziomach
na górze beton,
pomniki, kwiaty
rozpalone , tańczace
płomienie zniczy
ubrane w szmer
zciszonych głosów
tworzą barwny,
specficzny klimat śmierci
w dole trwa
nieskończony ruch
cząsteczek, atomów
i resztki tych,
których już nie ma
ciała zniknęły, stały się częścią wszechświata
